குடும்பத்துக்குள் காம அலை – பகுதி 4

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000

குடும்பத்துக்குள் காம அலை – பகுதி 4

அத்தியாயம் 2: கொழுந்தன் – அண்ணி (தொடர்கிறது)

அப்பாவும், தங்கச்சி தேன்மொழியும் அப்படி அம்மணமா ஓக்கிற மாதிரி போட்டோ பாத்ததும் மொபைலை பிடிச்சிட்டு இருந்த என் கை நடுங்குச்சு. நம்பமுடியாம திரும்ப திரும்ப அண்ணி அனுப்பின அந்த போட்டோவை பார்த்தேன். கண்டிப்பா அது அப்பாவும், தேன்மொழியும்தான். அந்த நைட் லாம்ப் வெளிச்சத்துல நல்லாவே தெரிஞ்சுது. அண்ணி கொஞ்சம் கிட்ட இருந்துதான் இந்த போட்டோவை எடுத்திருக்காங்க. அப்பா மேலயும், தேன்மொழி மேலயும் கோவம் கோவமா வந்துச்சு.

போட்டோவை டெலிட் பண்ண சொல்லியிருந்தாங்க அண்ணி. இப்போதைக்கு அந்த போட்டோவை மட்டும் ஹைட் பண்ணி வெச்சுட்டு, மறுபடி டேபிளுக்கு வந்தேன்.

“என்ன மச்சான் ஆச்சு?”, ரவிக்கு என்ன பதில் சொல்றது ன்னு தெரியாம…

“ஒன்னும் இல்லடா… சாப்பிடு போலாம்..” ன்னு சாப்பிட முடியாம சாப்ட்டு ரவியை அனுப்பிட்டு நான் என்ன பண்றதுன்னு தெரியாம வீட்டுக்கு வந்து நேரா மேல என் ரூமுக்கு போய் படுத்துட்டேன்.

“தருண் அண்ணா… தருண் அண்ணா…”, எத்தனை முறை என்னை கூப்பிட்டா ன்னு தெரியல. டக்குனு முழிச்சுப்பார்த்தேன். தேன்மொழி ரூமுக்கு வெளில இருந்து கூப்பிட்டிட்டு இருந்தா. அவ மேல இருந்த கோவம் கொஞ்சம் கூட குறையல. படார்ன்னு கதவைத்திறந்து…

“எதுக்கு இப்படி கத்திக்கிட்டு இருக்க?”, கேட்டதும் பயந்துட்டா கொஞ்சம்…

“ஏன் ண்ணா இப்படி கோவப்படற? அண்ணி தான் சாப்பிட வர சொன்னாங்க… வந்தா வா… வராட்டி போ…”, ன்னு அவளும் பதிலுக்கு கோவத்தை காட்டிட்டு போனா.

“ச்சே..” ன்னு தலையைப்புடிச்சுக்கிட்டு வந்து படுத்துட்டேன் மறுபடி.

கொஞ்ச நேரத்துல அண்ணியே வந்து கதவை தட்டினாங்க. “தருண்… காதவத்திற…”

நான் கதவத்திறந்துட்டு மறுபடி கட்டில்ல கண்மூடி படுத்துட்டேன். அவங்க என் பக்கத்துல உக்கார்றது தெரிஞ்சுது.

“தருண்… ஹே… தருண்… இங்க பாரேன்..”

நான் கண் தொறக்கல. அவங்க மெதுவா என் கையை அசைச்சு, “தருண்… நீ இப்படி பீல் பண்ணுவன்னு தெரிஞ்சிருந்தா நான் சொல்லி இருக்க மாட்டேன்… ப்ளீஸ் இங்க பாரு…”

நான் மெதுவா எந்திரிச்சு உக்கார்ந்தேன். அப்பாவும் தேன்மொழியும் ஒண்ணா இருக்கிற போட்டோ கண்ணு முன்னாடி வந்து போச்சு. உடைஞ்சு அழ ஆரம்பிச்சேன்.

“ஹையோ… தருண்… இப்போ எதுக்கு இப்படி…”

“என்னால முடியல ண்ணி…”, ன்னு விசும்பி அழ ஆரம்பிச்சதும், “தருண், ப்ளீஸ்.. யாராவது பாத்து என்னாச்சு ன்னு கேக்கப்போறாங்க… நிறுத்து ப்ளீஸ்..”

கண்ட்ரோல் பண்ண முடியாம அழுதேன். யாராவது வந்து பாத்துட்டா என்னாகும்ன்னு சட்டுனு அண்ணி போய் கதவை சாத்திட்டு வந்தாங்க. எனக்கு முன்னாடி வந்து நின்னு என்னோட தாடையை புடிச்சு “தருண்.. ப்ளீஸ்.. என்னைப்பாரு…” ன்னாங்க.

நான் அழுத முகத்தோட அவங்கள பாக்க…

“அச்சோ…” ன்னு அவங்க நெஞ்சுல என்ன சாச்சுக்கிட்டு ஆறுதல் சொல்ல ஆரம்பிச்சாங்க.

“தருண்… அழாத… இன்னிக்கி நீ ஹாஸ்டலுக்கு போகணும்… வேற எதையும் யார்கிட்டயும் நீ பேசவேணா… இந்த விஷயம் நம்ம ரெண்டு பேருக்குள்ள இருக்கட்டும்…”, ன்னு அவங்க நெஞ்சுல என்னை சாய்ச்சு என்னோட தலையை தடவிக்கொடுத்துட்டே ஆறுதல் சொன்னாங்க.

“தேன்மொழிய விடுங்கண்ணி… அப்பாவுக்காவது கொஞ்சம் அறிவு வேணாம்..”, ன்னு அவங்க நெஞ்சுல சாஞ்சுக்கிட்டு அழுதுட்டே கோவத்தோட சொன்னேன்.

“சரி தருண்… இப்போ இதை பேசறதுக்கான நேரம் கிடையாது… ப்ளீஸ் புரிஞ்சுக்கோ… நாம என்ன பண்ணலாம்ன்னு பேசுவோம்… நீ ஹாஸ்டல் கிளம்பிப்போ… நான் உனக்கு கால் பண்றேன்… சரியா..? நாம பேசலாம்…”

அண்ணி சொல்றது சரின்னு தோணுச்சு. காலைல அவங்ககிட்ட கோவப்பட்டது ஞாபகம் வந்துச்சி.

“சாரி அண்ணி..” ன்னு அவங்கள நிமிர்ந்து பார்த்து சொன்னேன். இன்னும் அவங்க கை என்னை அணைச்ச மாதிரியே இருந்தது. அந்த அணைப்பு அப்போ எனக்கு தேவையா இருந்துச்சு.

“என்ன.. சாரி எல்லாம்… உன்னோட நிலைமை ல நான் இருந்திருந்தாலும் அப்படிதான் கோவப்பட்டிருப்பேன்…”, ன்னு என்னோட தலையை கோதிவிட்டு “சரி சாப்பிட வா…” ன்னு சொல்லி கிளம்பப்போனாங்க. நான் மறுபடி அவங்க கையைப்புடிச்சு, கண் பக்கத்துல வெச்சு.. “இல்லைண்ணி… ரொம்ப கோவமா பேசிட்டேன்… மன்னிச்சிடுங்க…”

“சரி… மன்னிச்சுட்டேன்.. போதுமா?” ன்னு கையை மெதுவாக விடுவித்து, “வந்து சாப்பிடு வா… அப்புறம், மாமா , தேன்மொழி கிட்ட ல்லாம் நார்மலா பேசு… என்ன…? வா… வா…”, ன்னு சொல்லி கிளம்பி கீழ போனாங்க.

முதல்முறையா அண்ணி இப்படி என்கிட்ட க்ளோசா , அன்பா பேசினது எனக்கு பிடிச்சிருந்துச்சு. அண்ணியோட வாசனை என்னை ரொம்ப நேரம் சுத்திக்கிட்டே இருந்துச்சு.

அண்ணி சொன்ன மாதிரி, எதுவுமே நடக்காத மாதிரி இருந்துட்டு கிளம்பி நான் ஹாஸ்டல் வந்துட்டேன். ரெண்டு நாள் அந்த பாதிப்புலயே இருந்தேன். அப்பா மேலயும் தேன்மொழி மேலயும் இன்னமும் கோவம் இருந்துச்சு. பசங்க இன்னிக்கு நைட் ஷோ போலாம்ன்னு கூப்பிட்டாங்க. போக விருப்பம் இல்லாம, ரூம்ல படுத்து தூங்க ஆரம்பிச்சப்பதான் கால் வந்தது. அண்ணிதான்.

“தருண்… எப்படி இருக்க?”

“ம்ம்.. சொல்லுங்கண்ணி…”

“என்ன தருண்… இன்னமும் டல்லா தான் இருக்கியா?”

“ஏன் அண்ணி.. அந்த விஷயத்தை என்கிட்ட சொன்னீங்க? ச்சே..”

“இப்போ எதுக்கு சலிச்சுக்கிற…”

“மறக்க நினைச்சாலும் முடிய மாட்டேங்குது அண்ணி…”

“உன்னைத்தவிர யார்கிட்டயும் இதை என்னால ஷேர் பண்ணியிருக்க முடியுமா ன்னு தெரியல தருண்…”

“….”

“உங்க வீட்ல உன்னைத்தான் நான் மெச்சூர்டான ஆளா பார்க்கிறேன்… உங்க அண்ணன் கூட சிலசமயம் பிற்போக்குத்தனமா பேசறவரு… அவர்கிட்ட சொல்லியிருந்தா இந்நேரம் பெரிய களேபரம் ஆகியிருக்கும்… அதான் உன்கிட்ட சொன்னேன்…”

“அதுக்கில்ல ண்ணி…”

“சரி ஆனது ஆயிடுச்சு… இப்போ என்ன பண்ணலாம்ன்னு நீ சொல்லு…”

“என்னால எதையுமே யோசிக்க முடியல ண்ணி…”

“ம்ம்… சரி… அப்போ இன்னும் டைம் எடுத்து யோசி… நான் நாளைக்கு பண்ணவா?”

“சரி அண்ணி… அண்ணன் நீங்க பேசறதை கேக்கப்போறாரு… பாத்துக்கங்க…”

“அவர் தூங்கினதுக்கப்புறம் தான் நான் உனக்கு போன் பண்ணுவேன்… பயப்படாத…”, சிரிச்சாங்க…

நானும் சிரிச்சுக்கிட்டே, “சரி அண்ணி… பாய்.. குட் நைட்…” சொன்னேன்.

அடுத்த நாள் சொன்ன மாதிரியே அண்ணி போன் பண்ணாங்க. அடுத்த நாள் மட்டுமில்ல, அதுக்கப்புறம் தினமும், அண்ணன் தூங்கினதுக்கப்புறம் அவங்க எனக்கு போன் பண்றது வழக்கமாயிடுச்சு. அப்பா, தேன்மொழி விஷயத்தைப்பத்தி சலிக்க சலிக்க பேசுனோம்.

“அண்ணி, தேன்மொழியை அப்பாதான் எதையோ சொல்லி பயமுறுத்தி அவரோட ஆசைக்கு சம்மதிக்க வெச்சிருக்காரு ன்னு தோணுது அண்ணி…”

அண்ணி சிரிச்சுக்கிட்டே, “எனக்கும் முதல்ல அப்படித்தான் தோணுச்சு தருண்… ஆனா, அந்த வீடியோ வை நல்லா பார்த்தப்புறம்…”, ன்னு பேசிக்கிட்டே அமைதியாயிட்டாங்க…

“ஹலோ… என்ன வீடியோ அண்ணி…”

“……”

“ஹலோ… அண்ணி… ஹலோ….”

“ஆங்… தருண்… சொல்லு…”

“என்ன வீடியோ ன்னு கேட்டேன்…”

“ப்ச்ச்… உன்கிட்ட சொல்லக்கூடாது ன்னு நினைச்சேன்… உளறிட்டேன்…”

“ஏன் அண்ணி… இப்பவும் என்னை நம்பாம எதையெதையோ மறைக்கிறீங்க இல்ல…”

“ச்சேச்சே… அப்படியெல்லாம் இல்லடா… ஐயோ சாரி… டா ன்னு சொல்லிட்டேன்… சாரி தருண்…”

“அண்ணி… நீங்க என்னை டா சொல்லியே கூப்பிடுங்க… எனக்கு பிடிச்சிருக்கு…”

சிரிச்சாங்க…”ம்ம்..”

“சரி.. வீடியோ பத்தி சொல்லுங்க…”

“உனக்கு அனுப்பறேன் அந்த வீடியோ வை… பாரு… உங்க அண்ணன் முழிச்சிடுவாரு… நான் நாளைக்கு பேசறேன்..”

“சரி அண்ணி… குட்நைட்…”

அண்ணி குட்நைட் சொல்லி வெச்ச இரண்டாவது நிமிஷம் அண்ணிகிட்ட இருந்து அந்த வீடியோ வந்துச்சு. “இயர்போன் வெச்சு சவுண்ட் டோட கேளு..” ன்னு மெசேஜ் -ம் அனுப்பி இருந்தாங்க. ரூம்ல பிரீயா பேச முடியாது ன்னு ஹாஸ்டலுக்கு வெளிய ஐநூறு மீட்டர் தூரத்துல இருக்கிற கிரவுண்ட் ல உக்கார்ந்துதான் அண்ணிக்கிட்ட பேசுவேன். இயர்போன் போட்டு அந்த வீடியோவை பாக்க ஆரம்பிச்சேன். அண்ணி அன்னைக்கு போட்டோ மட்டும் எடுக்கல, வீடியோவும் எடுத்திருக்காங்க ன்னு தெரிஞ்சுது.

தங்கச்சி தேன்மொழி சோபாவுல கை வெச்சு சாய்ஞ்சு அப்பாவுக்கு குண்டியை காட்டிக்கிட்டு நின்னுக்கிட்டு இருக்கிறா. அப்பா, வேகமா அவரோட சுன்னிய வெச்சு தங்கச்சிய ஓத்துக்கிட்டு இருக்காரு. அப்போ தேன்மொழி பேசறது கேக்குது.

“அப்பா… நல்லாருக்குப்பா… இன்னும் நல்லா பண்ணுங்கப்பா… ஸ்ஸ்ஸ்… ஆஅஹ்ஹ்ஹ… இவ்ளோ நல்லா இருக்கும்ன்னு தெரிஞ்சிருந்தா முன்னாடியே உங்களை நான் என்னை ஓக்க சொல்லி இருப்பேன் ப்பா… ஸ்ஸ்ஸ்… ஆஅஹ்ஹ்ஹ்ஹ…”

போட்டோ பார்த்து வந்த கோவத்தை விட, இப்போ இந்த வீடியோ பார்த்து அதிகமா வந்துச்சு. தங்கச்சி தான் அப்பாவை… ச்சே… தேன்மொழி மேல கோவம் கட்டுக்கடங்காம வந்துச்சு. இப்பதான் காலேஜ் முதல் வருஷம் படிக்கிறா. இந்த வயசிலேயே அவளுக்கு சுகம் கேக்குது. அப்பாவையே அதுக்காக யூஸ் பண்ணி இருக்கா. அன்னைக்கு நைட் இதே யோசனையோட தூக்கம் இல்லாம தவிச்சேன். யோசிச்சு யோசிச்சு காலைல அப்படியே தூங்கிப்போயிட்டேன்.

அண்ணிகிட்ட பேசணும் போல இருந்துச்சு. போன் பண்ணேன்.

“என்னடா.. காலேஜ் போகலையா?”, மெதுவா பேசுனாங்க, வீட்ல யாரும் கேட்டுடக்கூடாதுன்னு.

“இல்ல அண்ணி… மனசு சரியில்ல…”

“ஏன்டா? என்னாச்சு..?”

“அண்ணி… தேன்மொழி மேலதான் அண்ணி தப்பு…”

அண்ணி சிரிச்சுட்டு, “ம்ம்… டேய்… நாம நைட்டு பேசலாம்…” ன்னு வெச்சுட்டாங்க… நைட்டுக்காக காத்திருந்தேன். பதினோரு மணி வரைக்கும் போன் வரல. இனிமே பண்ண மாட்டாங்க ன்னு நினைச்சு சலிச்சுபோய் படுக்க போகறப்போ கால் வந்தது.

போனை எடுத்துக்கிட்டு வெளில கிரவுண்டை நோக்கி நடக்க ஆரம்பிச்சேன்.

“அண்ணி…”

“டேய்… தூங்கியிருப்ப ன்னு நினைச்சேன்…”

“இல்லைண்ணி… உங்க போனுக்காகத்தான் காத்திருக்கேன்…”

“ம்ம்.. சொல்லு… ஏதோ சொல்ல வந்த காலைல…”

“அண்ணி… தேன்மொழி மேலதான்…”

“ம்ம்… சரி சரி… மொதல்ல மாமா மேலதான் தப்புன்ன… இப்போ தேன்மொழி மேல தப்புங்கிற…”

“ஆமா அண்ணி… அந்த விடியோவுல… அப்பா அவளை… ” சொல்லத்தயங்குனேன்…

“ம்ம்.. அவளை…”

“அது எப்படி ண்ணி… சொல்றது…”

“தருண்… அவங்க பண்ணது.. பண்ணும்போது ரெண்டு பேரோட உணர்ச்சிகள்… இதெல்லாம் பார்க்கும்போது, ரெண்டு பேருக்குமே சம்மதம் தான் இதை பண்றதுல… புரியுதா?”

“அதுக்காக?” கோபம் குறையாம கேட்டேன்.

“ரெண்டு பேருமே அடல்ட்ஸ் டா… அவங்களுக்கு என்ன வேணும்ங்கிறதை முடிவு பண்ற உரிமை அவங்களுக்கு இருக்கு..”

“….”

“இது நம்ம வீட்டுக்குள்ளேயே , கணவன்-மனைவியா இல்லாம இருக்கிறவங்க ரெண்டு பேருக்குள்ள நடக்கும்போது நமக்கு அதிர்ச்சியாவும், கஷ்டமாவும் இருக்கு…”

“அண்ணி.. அதுக்காக, அப்பா பொண்ணையே… எப்படி அண்ணி…”

“அவங்களுக்கு அது தப்பா தெரியல தருண்… இதே மாமா, தேன்மொழி இல்லாம… நம்ம வீட்ல வேற யாருக்கு வேணும்னாலும் இப்படி ஆசை வரலாம்… உன்னையும் சேர்த்துதான் சொல்றேன்… ஆனா, அந்த ஆசை, நீ ஆசைப்படறவங்களுக்கும் இருக்கணும்… அப்படி இல்லாத பட்சத்துல நீ செய்றது தப்பு…”

எனக்கும் இப்படி ஆசை வரலாம்ன்னு அண்ணி சொன்னபிறகுதான் மனசு வேற மாதிரி யோசிச்சது.

டக்குன்னு யோசிக்காம, “அப்போ உங்களுக்கும் எனக்கும் கூட அந்த மாதிரி ஆசை வந்தா தப்பில்ல ன்னு சொல்றீங்களா அண்ணி?”

“…..”

ச்சே என்ன இப்படி கேட்டுட்டோம்ன்னு கேட்டபிறகுதான் யோசிச்சேன்.

“அண்ணி… ஹலோ… ஹலோ.. அண்ணி…”

“….”

கொஞ்ச நேரம் எதுவுமே பேசாம போனை கட் பண்ணிட்டாங்க அண்ணி. அண்ணி என்மேல வெச்சிருந்த மதிப்பை நானே கெடுத்துக்கிட்டேனே ன்னு என்னை நானே திட்டிக்கிட்டேன். அவ்ளோதான் இனிமே ஜென்மத்துக்கும் அண்ணி என்கிட்ட பேச மாட்டாங்க. பேசாம இருக்கிறது தவிர, இதை அண்ணன் கிட்ட சொல்லிட்டா என்ன பண்றது. மனசு எதையெதையோ யோசிச்சது.

ஹாஸ்டல் ரூம்ல போய் படுத்தேன். ஆனா தூக்கம் வரல. நான் பண்ணதை நினைச்சு நினைச்சு தூக்கம் வராம தவிச்சேன்.

விடிஞ்சதும் அண்ணிகிட்ட போன் பண்ணி சாரி கேக்கணும்ன்னு நினைச்சுட்டே , காலைல அப்படியே தூங்கிட்டேன். எழுந்து பார்த்தா மணி பத்து. ரூம் மேட்ஸ் எல்லாம் கிளம்பி காலேஜ் போயிட்டாங்க. அண்ணிக்கு போன் பண்ணேன். ரிங் போயிட்டே இருந்தது. அண்ணி எடுக்கல. நான் நினைச்ச மாதிரியே அண்ணி இனிமே என்கிட்ட பேசவே மாட்டாங்க ன்னு மனசு யோசிச்சது. மறுபடி மறுபடி போன் ட்ரை பண்ணேன். அண்ணி எடுக்கவே இல்ல. வேற யாருக்காவது போன் பண்ணி அண்ணி கிட்ட குடுக்க சொல்லலாம்ன்னா ஆயிரம் கேள்வி கேப்பாங்க. ச்சே… வெறுத்துப்போய் குளிச்சுட்டு வெளிய போய் தண்ணி அடிச்சுட்டு ரூம்க்கு வந்து படுத்துட்டேன்.

கிளாஸ் முடிச்சுட்டு வந்த ரூம்மேட்ஸ் வந்து என்னன்னு விசாரிச்சாங்க. சும்மா மனசு சரியில்ல ன்னு சொல்லி சமாளிச்சேன்.

ரெண்டு வாரமாச்சு. மாசம் ஒருமுறை ஊருக்கு போறதை கூட போகாம தவிர்த்தேன். அம்மா தான் நடுவுல நாலு முறை போன் பண்ணி பேசினாங்க. நான் டல்லா இருக்கிறது அவங்களுக்கு தெரிஞ்சுது. கேட்டாங்க. ஒண்ணுமில்லம்மா ன்னு சொல்லி சமாளிச்சேன்.

அன்னைக்கு கிளாஸ் முடிஞ்சு வர்றப்போ அண்ணன் கிட்ட இருந்து போன் வந்தது. எப்பவும் எனக்கு அவனா போன் பண்ணமாட்டான். இப்போ… ஒருவேளை அண்ணி நான் பேசினதை அண்ணன் கிட்ட சொல்லிட்டாங்களோ. ரொம்ப யோசனைக்கப்புறம் எடுத்தேன்.

“ஹலோ…”

“டேய்.. என்னடா , கிளாஸ்ல இருக்கியா? அப்புறம் பண்ணவா?”

“இல்லண்ணா சொல்லு…”

“கயலுக்கு கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்லடா… ஹாஸ்ப்பிட்டல்ல இருக்கா…”

“ஐயோ.. என்னாச்சு அண்ணிக்கு?” பதறினேன்.

“பதறுற அளவுக்கு ஒண்ணுமில்ல… ரெண்டு நாளா எதுவும் சாப்பிடப்புடிக்கல ன்னு சொல்லிட்டு இருந்தா… திடீர்ன்னு மயக்கம் போட்டதும் பதறிப்போய் ஹாஸ்ப்பிட்டல்ல சேர்த்தோம்… பிபி லோ ஆயிடுச்சு.. ரொம்ப வீக்கா இருக்கா வேற ன்னு சொல்லி நாலு நாள் கண்டிப்பா ஹாஸ்ப்பிட்டல்ல இருக்கனும்ன்னு சொல்லிட்டாங்க டாக்டர்…”

“ஓ… இப்படி எப்படி இருக்காங்க?”

“ம்ம்.. பரவால்ல… ஒரு ஹெல்ப் கேக்கத்தான் பண்ணேன்…”

“சொல்லுண்ணா.. என்னது?”

“இல்லடா… நான் ஆபிஸ் விஷயமா மும்பை போகணும் நாளைக்கு காலைல… டே டைம்ல அப்பா, அம்மா, தேன்மொழி ன்னு யாராவது இருக்காங்க கயல் கூட… நைட்டு நாந்தான் இருக்கேன்… இன்னைக்கு நைட் கூட நான் இருப்பேன்… நாளைலேர்ந்து தான்….” ன்னு இழுத்தான்.

“அப்பா, அம்மா…”

“அப்பாவுக்கும் கொஞ்சம் பீவர் டா நேத்துலேர்ந்து… அம்மா பார்த்துக்கறாங்க… அதான், உன்னால வரமுடியுமான்னு…”

கொஞ்ச நேரம் யோசிச்சு, “சரிண்ணா.. வர்றேன்… நைட்டு பஸ் புடிச்சு வந்துடறேன்…”

“தேங்க்ஸ் டா…” என்றான் வருண்.

சொல்லிட்டேனே தவிர அண்ணியை எப்படி நேர்ல ஃபேஸ் பண்றதுன்னு ரொம்ப யோசனையா இருந்துச்சு. சரி ரெண்டு நாள்… அதுவும் நைட்ல மட்டும்தான… சமாளிச்சுக்கலாம்ன்னு கிளம்பி வந்தேன்.

காலைல நேரா ஹாஸ்ப்பிட்டல் தான் போனேன். அப்போதான் அம்மா வந்தாங்க ஹாஸ்ப்பிட்டலுக்கு. அண்ணி ரூம் கிளீன் பன்றாங்க ன்னு அம்மா வெளியிலதான் இருந்தாங்க.

“வாடா.. வருண் இப்போதான் கிளம்பினான்… நீ வீட்டுக்கு போறதுக்குள்ள ஏர்போர்ட் போயிடுவான் ன்னு நினைக்கிறேன்..”

“ம்ம்.. தெரியும்மா… நான் பேசுனேன் இப்போதான்… என்னாச்சும்மா அண்ணிக்கு திடீர்ன்னு…”

“என்னமோப்பா… ஏழெட்டு நாளாவே ரொம்ப ஒரு மாதிரிதான் இருந்தா… சரியா சாப்பிடாம… என்னன்னு எனக்கும் தெரியல… ஏதாவது ன்னா எங்ககிட்ட சொல்லலாம் இல்ல…”

ஒருவேளை நான் சொன்னதுக்காக இப்படி சாப்பிடாம… ன்னு என்னோட மனசு யோசிச்சது. யோசிச்சுட்டே நின்னுட்டு இருந்தேன்.

“சரிடா… நீ வீட்டுக்கு கிளம்பு.. சாப்பிட்டு ரெஸ்ட் எடு… நைட்டு இங்க இருக்கணும்ல… உள்ளேயே, அவளோட பெட் க்கு பக்கத்துலயே கீழ ஒரு ஆள் படுக்கிற பெட் இருக்கு… அங்க படுத்துக்கலாம்.. என்ன?”

“அண்ணிய பாத்துட்டு போறேன்மா”

“அவ இன்னும் எந்திரிச்சுக்கூட இருக்க மாட்டாடா… மருந்து சாப்பிடறா இல்ல… இன்னும் நேரம் ஆகும்… நீ போய்ட்டு சாயங்காலம் வா…”, சொல்லி அம்மா என்னை வீட்டுக்கு அனுப்பி வெச்சாங்க.

வருண் சொன்னமாதிரி வீட்ல அப்பா கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்லாம தான் படுத்திருந்தாரு. தேன்மொழிதான் பாத்துக்கிட்டா. அவளுக்கு செமஸ்டர் லீவுன்னால வீட்லதான் இருக்கா. காலைல குளிச்சுட்டு , சாப்டப்புறம் அசதில படுத்துட்டேன். மதியம் சாப்பிட நானாதான் கீழ இறங்கிபோனேன். அப்பாவோட ரூம்ல தேன்மொழி இருந்தா. அண்ணி விஷயமே மண்டையில ஓடிட்டு இருந்ததால, நான் கண்டுக்காம சாப்பிட உக்காந்தப்பதான் அப்பா, தேன்மொழி விஷயம் டக்குன்னு ஞாபகம் வந்தது. தேன்மொழி இப்போ ரூம்ல என்ன பண்ணிக்கிட்டிருப்பா ன்னு யோசிக்க ஆரம்பிச்சது மனசு. சாப்பிட இன்ட்ரஸ்ட் இல்லாம மெதுவா எழுந்து வந்து அப்பா ரூம்க்கு நேரா நின்னு பார்த்தேன்.

அப்பா கால் தெரிஞ்சுது, முட்டிக்கு கொஞ்சம் மேல வரைக்கும்.தேன்மொழியோட கால் பாதம் அப்பாவோட முட்டி வரைக்கும் இருந்தது. அப்பாவோட ஒட்டி படுத்திருந்த மாதிரி தான் இருந்தது. எனக்கு என்னென்னவோ தோணுச்சு.

போய் மறுபடி டைனிங் டேபிள் சேர்ல உக்கார்ந்து “தேன்மொழி…” ன்னு கூப்பிட்டேன். உடனே வரல. உள்ள ஏதேதோ சத்தம் கேட்டுச்சு. ரெண்டு நிமிஷம் கழிச்சு வந்தா, தாவணியை சரி செஞ்சுக்கிட்டே.

“என்ன ண்ணா…”

“சாப்பாடு வை… அப்பா சாப்பிட்டாரா?”

“இப்பதான் சாப்பிட்டாரு… மாத்திரை போட்டு படுத்திருக்காரு…”

“இப்போ எப்படி இருக்கு ஜுரம்?”

“பரவால்ல ண்ணா… நேத்தைக்கு விட பெட்டர்தான்…”

பிளேட் எடுத்து வெச்சு சாப்பாடு போடும்போது அவளை நோட் பண்ணேன். மார்புக்கு பக்கத்துல தாவணி விலகும்போது பார்த்தேன். மேலிருந்து பர்ஸ்ட் ஒரே ஒரு ஹூக் மட்டும் தான் போட்டிருந்தது. கீழ இருக்கும் ஹுக்கு எதுவுமே போடாம இருந்தது தெரிஞ்சுச்சு. உள்ள பிராவும் போடாமத்தான் இருக்கா போல. நான் கூப்பிட்டவுடனே தான் அந்த முதல் ஹூக்கை போட்டிருக்கணும்.

தேன்மொழி அப்பாக்கு பக்கத்துல சாஞ்சு படுத்துக்கிட்டு, தன்னோட முலைய அவருக்கு சப்பக்கொடுத்துட்டு இருக்கிற மாதிரி என் நினைப்புல வந்து போச்சு.

“சாப்புடு ண்ணா…”, ன்னு பக்கத்துல இருக்கிற சேர்ல உக்காந்தா.

“சரி.. நீ போய் அப்பா பக்கத்துல இரு போ…” ன்னு சொல்லிட்டு சாப்பிட்டு முடிச்சேன்.

மாடி ரூம்க்கு வந்து, தேன்மொழி அப்பாவுக்கு இப்படி எல்லாம் செய்ற மாதிரி அண்ணி எனக்கு செய்வாங்களா ன்னு யோசிச்சுட்டே படுத்திருந்தேன். தன்னால சுன்னி பெருசாக, அண்ணியை நினைச்சுக்கிட்டே என்னோட சுன்னியை உருவி விட்டுட்டு இருந்தேன்.

என்கிட்ட நல்லா பேசிட்டு இருந்த அண்ணியை, நானா ஏதோ கேட்கப்போய் இப்போ என்கூட பேச கூட மாட்டேங்கிறாங்க… ன்னு என்னை நானே நொந்துக்கிட்டேன்.இருந்தாலும் அண்ணியை நினைக்காம இருக்க முடியல. அண்ணியோட முலைய நான் சப்புற மாதிரியும், என் சுன்னியை அவங்க சப்புற மாதிரியும் , அவங்க புண்டைய நான் நக்கிட்டு என் சுன்னிய அவங்க புண்டைக்குள்ள விட்டு ஓக்கிற மாதிரியும் வித விதமா கற்பனை செஞ்சு “அண்ணி … ஆஅஹ்ஹ்ஹ… அண்ணி… ” ன்னு சத்தம் போட்டு, என்னோட சுன்னிய வேகமா ஆட்டி தண்ணியை ஒழுக விட்டேன்.

மணி ஆறரை இருக்கும். அம்மா ஹாஸ்ப்பிட்டல்லேர்ந்து போன் பண்ணி வர சொன்னதும், கிளம்பிப்போனேன்.

“கயல் இப்போதான் தூங்க ஆரம்பிச்சா… நீ பாத்துக்க… நர்ஸ், டாக்டர் னு வந்தா…”

“அம்மா.. எல்லாம் நான் பாத்துக்கறேன்… நீங்க கிளம்புங்க…”

“ம்ம்..சரிடா… ஏதாவது ன்னா போன் பண்ணு…”

“சரிம்மா..” ன்னு சொல்லிட்டு அண்ணியோட ரூமுக்குள்ள போய் அண்ணி பக்கத்துல உக்கார்ந்தேன். அண்ணியோட முகம் கொஞ்சம் டல்லாதான் இருந்துச்சு. சீரா மூச்சு விட்டு தூங்கிட்டு இருந்தாங்க. ஹாஸ்ப்பிட்டல் கவுன் மாட்டி விட்டிருந்தாங்க. இதுலயும் அண்ணி எனக்கு அழகாதான் தெரிஞ்சாங்க. உக்கார்ந்து அவங்க முகத்தையே பாத்து ரசிச்சுட்டு இருந்தேன்.

கதவு திறந்தே இருந்துச்சு ன்னு அதை சாத்திட்டு வரலாம்ன்னு எழறப்போ, காலுக்கு கீழ இருக்கிற டம்பளரை கவனிக்காம தட்டி விட்டுட்டேன்.அது சத்தம் போட்டு சுத்தி சுத்தி தூரமா போய் விழ, அண்ணி மெதுவா கண்ணைத்திறந்து பாத்தாங்க.

நான் அசையாம அப்படியே நின்னேன்.

“அத்தை போய்ட்டாங்களா?”

“ம்ம்..”

கண்ணை நல்லா திறந்து பார்த்துட்டு, “கதவை சாத்திட்டு வா தருண்..” ன்னாங்க. நான் மெதுவா போய் கதவை சாத்திட்டு திரும்பினேன்.

“தாழ் போடு..” ன்னாங்க. நான் லாக் பண்ணிட்டு அவங்க பக்கத்துல வந்தேன்.

“அண்ணி.. இப்போ உடம்பு…” ன்னு நான் முடிக்கிறதுக்குள்ள,

“இத்தனை நாளா என்னை பார்க்க தோணலை இல்ல தருண் உனக்கு?”, அந்த கண்கள்ல ஏதோ ஒரு உணர்ச்சியை பார்த்தேன்.

“அது.. அண்ணி..” ன்னு நான் இழுத்தேன்.

“கிட்ட வா..” ன்னதும் கிட்ட போனேன். என் கையை பிடிச்சு, மெதுவா அவங்க கன்னத்துல வெச்சு, உதட்டுக்கு கொண்டு போய் முத்தம் குடுத்த்தாங்க. எனக்கு நடக்கிறது கனவா , நினைவா ன்னு தெரியல. அவங்க கண்ணுல தண்ணி வழிஞ்சது.

“அண்ணி.. என்ன.. எதுக்கு இப்போ..” ன்னு கண்ணீரை துடைக்கப்போனேன்.

“எனக்கு மட்டும்தான் உன் நினைப்பு… உனக்கு இல்ல ல்ல..” ன்னு திரும்ப உடைஞ்சு அழ ஆரம்பிச்சாங்க.

“ஐயோ.. அண்ணி… நானே உங்ககிட்ட தப்பா பேசிட்டோமே ங்கிற குற்ற உணர்ச்சில..”

“நீ அதுக்கப்புறம் போன் பண்ணியும் நான் அட்டென்ட் பண்ணல ன்னு எனக்கு என்மேலேயே கோவம்… மறுபடி நீ போன் பண்ணமாட்டியா ன்னு போனையே பார்த்துட்டு இருந்தேன் தருண்… அத்தை உனக்கு போன் பண்ணி பேசறப்போ கூட நான் வாங்கி பேசணும்ன்னு தோணும்.. ஆனா, என்னமோ… நீயே என்னை மறுபடி தேடி வரணும்ன்னு என் மனசுக்குள்ள…”, முடிக்க முடியாம மறுபடி அழுதாங்க.

நான் அவங்க கண்களையே பாத்துட்டு இருந்தேன்.

“அந்த நினைப்பே என்னை இப்படி ஹாஸ்ப்பிட்டல்ல படுக்க வெச்சிருச்சி…”

“அண்ணி…”, எனக்கும் குரல் தழுதழுத்துச்சு…

“உன்னை இப்ப என்கிட்ட கொண்டுவந்து சேர்த்தும் இருக்கு…”, ன்னு என் கையைப்புடிச்சி முத்தங்களால நனைச்சாங்க.

“நீ இப்பவும் வரலன்னா… நான் இருந்திருப்பேனா ன்னு தெரியல தருண்..”

அவங்க அப்படி சொன்னதும் என்னால உணர்ச்சியை கட்டுப்படுத்த முடியாம, அவங்கள பெட்லேர்ந்து கையோட தூக்கி எடுத்து கட்டிப்புடிச்சுக்கிட்டேன். ஐந்து நிமிஷ உணர்ச்சிக்குவியலுக்கப்புறம் அண்ணி படுத்துக்கிட்டு , நான் அவங்க பக்கத்துல உக்கார்ந்துக்கிட்டு அமைதியா இருந்தோம். எதுவும் பேசல. அண்ணி என் கையை விடவே இல்ல. அண்ணி சாஞ்சு உக்கார்ற மாதிரி பெட் டை போல்ட் பண்ணேன்.மெதுவா குனிஞ்சு அண்ணி கண்கள் ஓரம் இருந்த கண்ணீரை துடைச்சு, அவங்க முகத்தை கிட்டத்துல பாத்தேன்.

அந்த நொடிதான் என்னையும் அண்ணியையும் முதல் முறையா காமம் இணைச்சது. அண்ணி கண்களை மெதுவா மூட, நான் மெதுவா அவங்க கிட்ட போய், என்னோட உதடுகளை வெச்சு அவங்க உதடுகளை கவ்வினேன். நான் மனசுல இதெல்லாம் நடக்காதா ன்னு நினைச்சது நடந்துச்சு. அண்ணியோட உதடுகளை நான் கவ்வி சுவைத்தேன். அண்ணியின் நாக்கு என் வாய்க்குள் நுழைந்தது. இருவரின் எச்சில்கள் கலந்தன.மெய் மறந்தோம், அந்த அறையின் கதவு தட்டப்படும்வரை.

(தொடரும்)

கருத்துக்களுக்கு – [email protected]

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000